GADOLINIET
Het mineraal gadoliniet is een
cerium-
lanthanium-
neodymium-
yttrium-
ijzer-
beryllium-silicaat met de chemische formule (Ce,La,Nd,Y)
2Fe
2+Be
2Si
2O
10. Het mineraal behoort tot de nesosilicaten en de samenstelling kan variëren van meer cerium naar meer yttrium. Het doorzichtig zwarte gadoliniet heeft een glasglans, een groengrijze
streepkleur en het mineraal kent geen splijting. Het kristalstelsel is
monoklien. Gadoliniet heeft een gemiddelde dichtheid van 4,2, de hardheid is 6,5 tot 7 en het mineraal is, wanneer het de
ceriumhoudende variëteit betreft, zwak
radioactief. De
gamma ray waarde volgens het
American Petroleum Institute is 44.145,76. Het mineraal gadoliniet is, net als het element
gadolinium, genoemd naar de Finse mineraloog en scheikundige
Johan Gadolin die in 1792 voor het eerst een
yttriumoxide isoleerde. Het mineraal gadoliniet wordt gevormd in
syenitische pegmatieten en op de contactvlakken van
basalten en
monzonieten. De typelocaties van het cerium-eindlid van gadoliniet is
Skien in de Noorse Bjorkendalen regio. Het mineraal wordt ook gevonden in de regio
Telemarken. De typelocatie van het yttriumhoudende lid van gadoliniet is
Ytterby,
Resarö, Zweden.
Voor extra uitleg. Klik hier.
GLAUCOCHROIET
Het mineraal glaucochroiet is een
calcium-
mangaan-silicaat met de chemische formule CaMn
2+SiO
4. Het behoort tot de nesosilicaten. Het witte, roze of groene glaucochroiet heeft een glasglans, een witte
streepkleur en een onduidelijke
splijting. De gemiddelde
dichtheid is 3,4 en de
hardheid is 6. Het kristalstelsel is
orthorhombisch en het mineraal is niet radioactief. De naam van het mineraal glaucochroiet is afgeleid van de Griekse woorden glaucos ("blauw") en chrois ("kleur"). Het mineraal glaucochroiet komt met name voor in
gemetamorfoseerde mangaan-houdende
kalksteen. De typelocatie is
Franklin Furnace,
New Jersey, Verenigde Staten.
Voor extra uitleg. Klik hier.
HAFNON
Het mineraal hafnon is een
hafnium-silicaat met de chemische formule HfSiO
4. Het behoort tot de nesosilicaten. Het kleurloze, bruine of lichtgele hafnon heeft een glas- tot diamantglans en een grijswitte streepkleur. Het kristalstelsel is
tetragonaal en de splijting is onduidelijk volgens een onbekend kristalvlak. De gemiddelde dichtheid is 6,97 en de hardheid is 7,5. Hafnon is niet radioactief. De naam van het mineraal hafnon is afgeleid van de samenstelling; het element
hafnium.
Voor extra uitleg. Klik hier.
HOMILIET
Het mineraal is een fluor-houdend magnesium-ijzer-silicaat met de chemische formule (Mg,Fe
2+)
7(SiO
4)
3(F,OH)
2. Het behoort tot de nesosilicaten. Het zwarte of donkerbruine homiliet heeft een glasglans, een witte streepkleur en het mineraal kent geen splijting. De gemiddelde dichtheid is 3,38 en de hardheid is 5. Het kristalstelsel is
monoklien en het mineraal is niet radioactief. De naam van het mineraal homiliet is afgeleid van het Griekse woord voor samen voorkomen, referend aan de mineralen milifaniet en
allaniet waarmee homiliet samen voorkomt. Homiliet komt voor in
pegmatieten. De typelocatie van homiliet is het eiland Stoko,
Langesundfjord, Noorwegen.
Voor extra uitleg. Klik hier.
HUMIET
Het mineraal humiet is een
fluor-houdend magnesium-ijzer-silicaat met de chemische formule (Mg,Fe
2+)
7(SiO
4)
3(F,OH)
2. Het doorzichtig tot doorschijnend witte, gele, donkeroranje of bruine humiet heeft een glasglans, een witte streepkleur en de splijting van het mineraal is slecht. Het kristalstelsel is
orthorhombisch. Humiet heeft een gemiddelde dichtheid van 3,15, de hardheid is 6 tot 6,5 en het mineraal is niet radioactief. Het mineraal humiet is genoemd naar de Engelse kunst- en mineralenverzamelaar Abraham Hume (1749 - 1838). Het mineraal humiet is een mineraal dat voorkomt samen met
clinohumiet. De typelocatie is de Monte Somma,
Vesuvius, Italië.
Voor extra uitleg. Klik hier.
HUTTONIET
Het mineraal huttoniet is een
thorium-nesosilicaat met de chemische formule ThSiO
4. Het kleurloze of lichtgele huttoniet heeft een diamantglans en een witte streepkleur. Het kristalstelsel is
monoklien en de splijting is duidelijk tot onduidelijk. De gemiddelde dichtheid is 7,1 en de hardheid is 5. Het is zeer sterk radioactief. De
gamma ray waarde volgens het API is 1,281,657.29. Het mineraal huttoniet is genoemd naar de Nieuw-Zeeland–Amerikaans geoloog Colin Osborne Hutton (1910 - 1971). Werd voor het eerst geïdentificeerd in monsters van het strand zand uit de West Coast regio van
Nieuw-Zeeland.
Voor extra uitleg. Klik hier.
KASOLIET
Pb (UO2) SiO4 • (H2O)
Moleculair gewicht: = 587,33 gm
Samenstelling:
Uranium 40,53% U 45,98% UO
2 Silicium 4,78% Si 10,23% SiO
2 Waterstof 0,34% H 3,07% H
2 O
Lood Pb 35,28% 38,00% PbO
Zuurstof O 19,07% O
2 Kasoliet is een sterk radioactief
uraniumhoudend mineraal met de formule Pb(UO
2)SiO
4·H
2O. Het heeft een
monokliene kristalvorm. Kasoliet, dat een oxidatieproduct is van
uraniniet, wordt onder meer gevonden in
Centraal-Afrika,
West-Europa, het westen van de
Verenigde Staten en in
Australië.
Kleur: is verschillende tinten geel, groen tot bruin.
Streepkleur: is gelig.
Hardheid: is 4,5.
Glasachtig: tot mat.
Breuk: is oneffen.
Splijting: is goed.
Voor extra uitleg. Klik hier.
LARNIET
Het mineraal is een calcium-silicaat met de chemische formule Ca
2SiO
4. Het doorschijnend tot doorzichtig kleurloze of grijze larniet heeft een glasglans, een witte streepkleur en een goede splijting volgens het kristalvlak. De gemiddelde dichtheid is 3,28 en de hardheid is 6. Het kristalstelsel is
monoklien en het mineraal is niet radioactief. Het mineraal larniet is genoemd naar de Ierse plaats Larne, waar het voor het eerst beschreven werd. Het mineraal larniet komt met name voor in
contactmetamorfe kalksteen. De typelocatie is Scawt Hill, vlakbij Larne,
Antrim, Ierland. Het wordt ook gevonden in
Darwin in
Californië, Verenigde Staten.
Voor extra uitleg. Klik hier.
LIBERIET
Klik hier.
Het mineraal liberiet is een lithium-beryllium-silicaat met de chemische formule Li
2BeSiO
4. Het behoort tot de nesosilicaten. De naam van het mineraal liberiet is afgeleid van de samenstelling; de elementen
lithium en
beryllium. Het bruine of lichtgele liberiet heeft een glas- tot vetglans en vanwege de hardheid geen streepkleur. Het kristalstelsel is
monoklien en de splijting is perfect. De gemiddelde dichtheid is 2,688 en de hardheid is 7. Liberiet is niet radioactief. Liberiet wordt, zoals de meeste beryllium- en lithiumhoudende mineralen, voornamelijk gevormd in
pegmatieten. Ook wordt het gevonden in aders die
lepidoliet-fluoriet-
magnetiet gesteente doorsnijden. De typelocatie is het Hsianghua gebergte, provincie
Hunan, China.
Voor extra uitleg. Klik hier
MERWINIET
Het mineraal merwiniet is een
calcium-
magnesium-silicaat met de chemische formule Ca
3Mg(SiO
4)
2. Het behoort tot de nesosilicaten. Het doorschijnend tot doorzichtig kleurloze, grijze of vaalgroene merwiniet heeft een glasglans, een witte streepkleur en een perfect splijting. De gemiddelde dichtheid is 3,15 en de hardheid is 6. Het kristalstelsel is
monoklien en het mineraal is niet radioactief. Gevormd in kiezelhoudend
dolomitische kalksteen in contact metamorfe zones, gevormd bij relatief hoge temperaturen. Gevonden in de Crestmore steengroeve, 5 mijl NW van
Riverside, Riverside Co, Californië. De naam komt van Herbert Eugene Merwin (1878-1963), Amerikaans mineraloog en petroloog, Carnegie Institute, Washington, DC, USA.
Voor extra uitleg. Klik hier.
MONTICELLIET
Klik hier.
Het mineraal monticelliet is een calcium-magnesium-silicaat met de chemische formule CaMgSiO
4. Het behoort tot de nesosilicaten. Het doorzichtig kleurloze of (groen)grijze monticelliet heeft een glasglans, een witte streepkleur en een onduidelijke splijting volgens het kristalvlak. De gemiddelde dichtheid is 3,2 en de hardheid is 5. Het kristalstelsel is
orthorhombisch en het mineraal is niet radioactief. Het mineraal monticelliet is genoemd naar de Italiaanse mineraloog Teodoro Monticelli (1759 - 1846). Het mineraal monticelliet komt met name voor in
carbonatieten,
silica-arme en carbonaat-rijke
stollingsgesteenten. Het komt ook voor in
skarns op het grensvlak van
diorieten en het omringende gesteente. De typelocatie is de Magnet Cove, Hot Spring county,
Arkansas, Verenigde Staten. Het wordt ook gevonden in de Crestmore groeve, Riverside county,
Californië en in
Oravit,
Banaat, Roemenië.
Voor extra uitleg. Klik hier.