Natuurlijke rubber en Synthetische rubber

Aanmaak van natuurrubber. Klik hier

Toepassing

Rubber is een rekbaar en veerkrachtig. Het wordt van natuurlijk materiaal gemaakt (latex of natuurrubber) of nagemaakt van aardolie (synthetisch rubber). Rubber zit in banken, stoelen, kussens, matrassen, regenlaarzen en fietsbanden en fopspenen, maar ook elastiekjes en fopspenen zijn vaak gemaakt van rubber.

Latex of natuurlijk rubber is meestal afkomstig uit de rubberboom: Hevea Brasiliensis. In de boom zit een witte melkachtige vloeistof wat een mengsel is van rubberdeeltjes en proteïnen in water. Van deze vloeistof kan latex gemaakt worden. Latex wordt vooral geproduceerd op rubberplantages in Azië. Producenten gebruiken latex in veel verschillende producten. Bijvoorbeeld in ballonnen, elastiekjes, fopspenen en regenlaarzen. Latexverf bevat tegenwoordig geen natuurlijk rubber meer.

Synthetisch rubber wordt gemaakt van aardolie. Synthetisch rubber is ontwikkeld in Europa als alternatief voor natuurrubber. Sinds de Tweede Wereldoorlog is de productie van synthetisch rubber snel gegroeid, omdat de invoer van natuurrubber in die tijd stil kwam te liggen. In veel verschillende producten zit synthetisch rubber. Bijvoorbeeld in autobanden en regenlaarzen. Hieronder staan een paar soorten synthetisch rubber:

Schuimrubber: bestaat vaak uit synthetisch rubber, soms in combinatie met natuurrubber. Banken, stoelen, kussens en matrassen kunnen gemaakt zijn van schuimrubber.
Styreen Butadieen Rubber: is een synthetisch rubber, die producenten (met natuurrubber) veel gebruiken voor het maken van autobanden.

Additieven

Aan rubberen producten voegen producenten nog andere chemische stoffen (additieven) toe. Deze chemische stoffen zorgen voor de eigenschappen die het product nodig heeft. Zowel latex of natuurrubber als synthetisch rubber bevatten deze additieven. Enkele voorbeelden van additieven die producenten toevoegen aan rubber zijn:

Conserveermiddelen: dit zijn chemische stoffen die schade aan producten door organismen (bijvoorbeeld schimmels en bacteriën) tegengaan.
Blaasmiddelen: deze zorgen ervoor dat het rubber lichter wordt in gewicht. Producenten voegen het bijvoorbeeld toe aan matrassen.
Kleurstoffen: deze geven het rubberen product een bepaalde kleur.
UV-stabilisatoren: deze maken rubber beter bestand tegen zonlicht.
Vulkaniseermiddel: door een chemische stof als zwavel toe te voegen wordt het rubber sterker en elastischer. Vulkaniseren is een onomkeerbaar proces. Daardoor kun je rubber/latex bijvoorbeeld niet smelten. Tijdens het vulkaniseren kunnen in sommige gevallen nitrosamines gevormd worden. Nitrosamines zijn kankerverwekkende stoffen en brengen daarom een gezondheidsrisico met zich mee. In de wetgeving is voor veel producten vastgelegd welke hoeveelheid nitrosamines in een product aanwezig mag zijn.
Vulstoffen: deze geven een rubberen product meer stevigheid en maken het goedkoper. Silica en roet zijn veelgebruikte vulstoffen in rubberen producten.
Weekmakers: dit zijn olieachtige stoffen die het product bijvoorbeeld soepel maken.

Rubberallergie

Sommige mensen zijn allergisch voor natuurrubber. De eiwitten in natuurrubber (latex) van de Heveaboom kunnen een (huid)allergie veroorzaken. Handschoenen die gebruikt worden in de chirurgie zijn daarom bijvoorbeeld gemaakt van synthetisch rubber. De eiwitten waar mensen mogelijk allergisch voor zijn, kunnen ook uit natuurrubber 'gewassen' worden. Zo ontstaat hypoallergeen rubber. Hypoallergeen rubber kan een alternatief zijn voor mensen met een latexallergie. Ook kan latex bijvoorbeeld uit de Guayuleplant gewonnen worden. In latex afkomstig uit deze plant zitten geen eiwitten die allergische reacties kunnen veroorzaken.

Natuurrubber en synthetisch rubber

Natuurrubber is veel sterker dan synthetisch rubber, maar aan de andere kant veroudert het sneller. Het gevolg is dat er bijvoorbeeld stukjes rubber afbreken. Denk aan een oud elastiekje; dat is soms hard en brokkelig. Sommige producten zijn gemaakt van een mengsel van synthetisch rubber en natuurrubber. Dit is bijvoorbeeld het geval bij autobanden en matrassen.

Risicotoelichting

Producten met rubber zijn bij normaal gebruik veilig voor baby’s, kinderen en volwassenen. Sommige mensen zijn allergisch voor natuurrubber (latex). Zij krijgen last van huiduitslag, jeuk, bultjes of geïrriteerde slijmvliezen.

Bestudeer eerst bovenstaande cursus.
Vul de gaten in. Druk dan op de toets "Controleer" om je antwoorden te controleren. Gebruik wanneer aanwezig, de "Hints"-knop om een extra letter te krijgen, wanneer je het lastig vindt om een antwoord te geven. Je kan ook op de "[?]"-knop drukken om een aanwijzing te krijgen. Let wel: je verliest punten, wanneer je hints of aanwijzingen vraagt!

MEN KAN DE OEFENING OOK OPNIEUW MAKEN, DOOR MET DE RECHTERMUISTOETS OP HET SCHERM TE KLIKKEN EN DAN IN HET GEOPENDE VENSTER, ALS HET WOORD BESTAAT,TE KLIKKEN OP "VERNIEUWEN"
   aardolie      allergisch      autobanden      Conserveermiddelen      eiwitten      Hypoallergeen      Kleurstoffen      latex      matrassen      roet      rubberboom      schuimrubber      smelten      sterker      Tweede Wereldoorlog      veroudert      Vulstoffen      Weekmakers      zwavel   
Toepassing

Rubber is een rekbaar en veerkrachtig. Het wordt van natuurlijk materiaal gemaakt ( of natuurrubber) of nagemaakt van (synthetisch rubber). Rubber zit in banken, stoelen, kussens, matrassen, regenlaarzen en fietsbanden en fopspenen, maar ook elastiekjes en fopspenen zijn vaak gemaakt van rubber.

Latex of natuurlijk rubber is meestal afkomstig uit de : Hevea Brasiliensis. In de boom zit een witte melkachtige vloeistof wat een mengsel is van rubberdeeltjes en in water. Van deze vloeistof kan latex gemaakt worden. Latex wordt vooral geproduceerd op rubberplantages in Azië. Producenten gebruiken latex in veel verschillende producten. Bijvoorbeeld in ballonnen, elastiekjes, fopspenen en regenlaarzen. Latexverf bevat tegenwoordig geen natuurlijk rubber meer.

Synthetisch rubber wordt gemaakt van aardolie. Synthetisch rubber is ontwikkeld in Europa als alternatief voor natuurrubber. Sinds de is de productie van synthetisch rubber snel gegroeid, omdat de invoer van natuurrubber in die tijd stil kwam te liggen. In veel verschillende producten zit synthetisch rubber. Bijvoorbeeld in autobanden en regenlaarzen. Hieronder staan een paar soorten synthetisch rubber:

Schuimrubber: bestaat vaak uit synthetisch rubber, soms in combinatie met natuurrubber. Banken, stoelen, kussens en matrassen kunnen gemaakt zijn van .
Styreen Butadieen Rubber: is een synthetisch rubber, die producenten (met natuurrubber) veel gebruiken voor het maken van .

Additieven

Aan rubberen producten voegen producenten nog andere chemische stoffen (additieven) toe. Deze chemische stoffen zorgen voor de eigenschappen die het product nodig heeft. Zowel latex of natuurrubber als synthetisch rubber bevatten deze additieven. Enkele voorbeelden van additieven die producenten toevoegen aan rubber zijn:

: dit zijn chemische stoffen die schade aan producten door organismen (bijvoorbeeld schimmels en bacteriën) tegengaan.
Blaasmiddelen: deze zorgen ervoor dat het rubber lichter wordt in gewicht. Producenten voegen het bijvoorbeeld toe aan .
: deze geven het rubberen product een bepaalde kleur.
UV-stabilisatoren: deze maken rubber beter bestand tegen zonlicht.
Vulkaniseermiddel: door een chemische stof als toe te voegen wordt het rubber sterker en elastischer. Vulkaniseren is een onomkeerbaar proces. Daardoor kun je rubber/latex bijvoorbeeld niet . Tijdens het vulkaniseren kunnen in sommige gevallen nitrosamines gevormd worden. Nitrosamines zijn kankerverwekkende stoffen en brengen daarom een gezondheidsrisico met zich mee. In de wetgeving is voor veel producten vastgelegd welke hoeveelheid nitrosamines in een product aanwezig mag zijn.
: deze geven een rubberen product meer stevigheid en maken het goedkoper. Silica en zijn veelgebruikte vulstoffen in rubberen producten.
: dit zijn olieachtige stoffen die het product bijvoorbeeld soepel maken.

Rubberallergie

Sommige mensen zijn voor natuurrubber. De eiwitten in natuurrubber (latex) van de Heveaboom kunnen een (huid)allergie veroorzaken. Handschoenen die gebruikt worden in de chirurgie zijn daarom bijvoorbeeld gemaakt van synthetisch rubber. De eiwitten waar mensen mogelijk allergisch voor zijn, kunnen ook uit natuurrubber 'gewassen' worden. Zo ontstaat hypoallergeen rubber. rubber kan een alternatief zijn voor mensen met een latexallergie. Ook kan latex bijvoorbeeld uit de Guayuleplant gewonnen worden. In latex afkomstig uit deze plant zitten geen eiwitten die allergische reacties kunnen veroorzaken.

Natuurrubber en synthetisch rubber

Natuurrubber is veel dan synthetisch rubber, maar aan de andere kant het sneller. Het gevolg is dat er bijvoorbeeld stukjes rubber afbreken. Denk aan een oud elastiekje; dat is soms hard en brokkelig. Sommige producten zijn gemaakt van een mengsel van synthetisch rubber en natuurrubber. Dit is bijvoorbeeld het geval bij autobanden en matrassen.

Risicotoelichting

Producten met rubber zijn bij normaal gebruik veilig voor baby’s, kinderen en volwassenen. Sommige mensen zijn allergisch voor natuurrubber (latex). Zij krijgen last van huiduitslag, jeuk, bultjes of geïrriteerde slijmvliezen.