Begrippenlijst Geologie 7e


DUIN
OUDE DUINEN
JONGE DUINEN
LANDDUINEN
PADDENSTOELROTS
WOESTIJN

Bestudeer eerst bovenstaande cursus.
Vul de gaten in. Druk dan op de toets "Controleer" om je antwoorden te controleren. Gebruik wanneer aanwezig, de "Hints"-knop om een extra letter te krijgen, wanneer je het lastig vindt om een antwoord te geven. Je kan ook op de "[?]"-knop drukken om een aanwijzing te krijgen. Let wel: je verliest punten, wanneer je hints of aanwijzingen vraagt!

MEN KAN DE OEFENING OOK OPNIEUW MAKEN, DOOR MET DE RECHTERMUISTOETS OP HET SCHERM TE KLIKKEN EN DAN IN HET GEOPENDE VENSTER, INDIEN HET WOORD ER STAAT, TE KLIKKEN OP "VERNIEUWEN"
   2 meter      bergruggen      bossen      chemische      groene      helmduinen      heuvel      Mars      paddenstoel      silt      strand      woestijn      zand      zandruggen      zandwoestijn      zeekant      zwarte aarde   
Voorbeeld van landschapsvorm resulterend uit eolische processen:

VLAKTES met daarin DUINEN

Een duin is een van fijn zand langs de kust, een rivier, in een of op andere plekken. Een duin ontstaat door het verwaaien van tot een heuvel. Duinen kunnen unieke natuurgebieden vormen met een grote verscheidenheid aan dier- en plantensoorten. Als duinen begroeid zijn, spreekt men van duinen. Het grootste deel van de Nederlandse duinen bestaat uit grijze duinen. Zij grenzen aan de meer dynamische witte duinen, ook wel genoemd. Meer landinwaarts liggen de binnenduinen. Vaak zijn de binnenduinen met begroeid. Het duinlandschap is een smalle strook tussen de zee en het binnenland. Het duinlandschap (opgebouwd uit duidelijk te onderscheiden delen) kan men onderscheiden in, in zee liggende zandplaten en het strand op de scheidslijn van de zee.

Jonge duinen liggen langs het en oude duinen verder landinwaarts. De duinstrook die parallel aan het strand bestaat, noemt men jonge duinen. Deze duinen ontwikkelen zich vooral aan de , de wind heeft hier de meeste invloed omdat het voortdurend vers zand aanvoert. De duinen kunnen daardoor hoog opgroeien.

Oude duinen zijn langgerekte van enkele meters hoog die gevormd zijn in de middeleeuwen. De oude duinen waren duizenden jaren geleden jonge duinen. De oude duinen bewijzen dat de kust vroeger meer landinwaarts gelegen was. In het nattekustgebied met hoge grondwaterstand ontstonden tussen de strandwallen, moerassen waarin zich veen kon ophopen.
De grijze duinen kennen een grote biodiversiteit. Zij zijn begroeid met grassen, kruiden, (korst)mossen, maar grote delen zijn onbegroeid. Soms groeien er struiken, zoals de manshoge duindoorn, waaronder soms de zeldzame duindoornvuurzwam groeit.



Afgaand op de begroeiing van het duin onderscheidt men de volgende landschaptypes:
Duindoornlandschap, begroeid met duindoorn
Dauwbraamlandschap, begroeid met dauwbraam
Fakkelgraslandschap, begroeid met fakkelgras
Buntgraslandschap
Zeedorpenlandschap


Zie ook natuurkennis. Klik hier.

VLAKTES met daarin YARDANGS
Yardangs zijn zeer lange (50-200 km), lage (tot 1 km hoog) rechtlijnige van competent gesteente (graniet, basalt e.d.), met 10- tot 50-tallen evenwijdig naast elkaar liggend. Bekend zijn de yardangs in de Kalahariwoestijn in Namibië. Hoe yardangs ontstaan, is nog onduidelijk. Dit gebeurt waarschijnlijk niet uitsluitend door winderosie, want wind kan nooit deze rechtlijnige structuur maken. Op de planeet zijn ook yardangs aanwezig in het gebied ten noordwesten van de Valles Marineris.


VLAKTES met daarin PADDENSTOELROTSEN

Paddenstoelrotsen zijn rotsen die door erosie de vorm van een hebben gekregen. Men noemt dit corrasie. Deze rotsen staan in de regel in de waar zij boven de omgeving uit steken. Door de inwerking van zand en wind, slijt de onderkant steeds verder af. Dit komt doordat zandkorrels bij hoge windsnelheden tot maximum boven de grond worden opgetild. Hierdoor wordt enkel de basis van de rots aangetast.


VLAKTES met daarin LÖSS

Löss is een eolische afzetting van . Silt is de textuurfractie met een korrelgrootte die tussen die van zand en lutum in ligt. Qua samenstelling bevat löss voornamelijk siliciclastica (kwarts en andere silicaten), maar het kan ook een kleine fractie kleimineralen bevatten. Soms is die fractie groter geworden sinds het moment van sedimentatie als gevolg van verwering.
Uitgestrekte löss-gebieden bevinden zich ook in Noord-China, het lössplateau langs de Gele Rivier, en in het Russische steppegebied, waar zich in de löss-bodem de aan organische bestanddelen zeer rijke chernozems () hebben ontwikkeld.

Voor meer uitleg. Klik op riviervlaktes.